Номер: 1289
Корень: mēnōt, Gen. mēneses, woraus mēnes-, mēns-, mēs-, mēn-
Английское значение: month; crescent
Немецкое значение: `Monat' und `Mond'
Грамматический комментарий: m.
Общий комментарий: wohl als personifizierte `Zeitmessung' zu mē- `messen'
Материал: Ai. mā́s, mā́sa- m., av. mā̊, Gen. mā̊ŋhō, npers. māh `Mond, Monat'; arm. amis, Gen. amsoy `Monat' (*mēnsos); gr. att. Neubildung μήν, zum Gen. μηνός (lesb. μη̃ννος), Nom. ion. μείς, dor. μής m. `Monat' (*mēns), μήνη (*μηνσᾱ) `Mond'; alb. muai `Monat' (*mōn- aus idg. *mēn-); lat mēnsis m. `Monat' (kons. Gen. Pl. mens-um), mēnstruus `monatlich' (GN Mēna ist gr. Lw.), sēmē(n)stris `sechsmonatig, halbjährig', umbr. mēnzne `mense'; air. mī (*mēns), Gen. mīs (*mēnsos), cymr. acorn. mis, bret. miz `Monat'; got. mēna, aisl. māni, ags. mōna, as. ahd. māno `Mond' (-en-St.); got. mēnōþs, aisl. mānaðr, ags. mōnað, as. mānuth, ahd. mānōt, nhd. Monat (*mēnōt-), lit. mė́nuo (*mēnōt), mė́nesis m. `Mond, Monat', lett. mênes(i)s `Mond, Monat' (dial. lit. mė́nas aus einem neutr. *mēnos), apr. menins `Mond'; abg. měsęcь m. `Mond, Monat' (*mēs-n̥-ko-);
toch. A mañ `Monat', mañ ñkät `Mond' (= `Gott Monat'), В meñe `Monat', meṃ `Mond'.
Ссылки: WP. II 271 f.. WH. II 71 f., Trautmann 179 f., Brandenstein Studien 11 f.
Страницы: 731-732
