Proto-Germanic: *stubbēn, *stū[f]a-z, *stu[f]n=, *stubja-z, -ō(n)
Meaning: stem, stump
Old Norse: stubbi 'Baumstumpf, Stück'; stūf-r `Stumpf, Stück; Penis; Versart'; stūfa f. `Diebin deren Ohren und Nase zur Strafe abgeschnitten sind'; stofn n. `Stumpf, Klotz; Grunlage'; stubb-r m. `Baumstumpf'; stubbi n. `Baumstumpf, Stück'
Norwegian: stūv `Baumstumpf, Stamm, Sterz'; stomm; stubbe
Old Swedish: stumn
Swedish: stuv `Zeugfetzen'; stubbe
Old Danish: stuv(e); stufn
Old English: stofn `das untere Ende eines Stammes, Grundlage'; stubb, stybb
Middle English: stubbe `Stumpf'
Middle Dutch: stobbe `Stumpf'
Dutch: stoof f. `afgekapt vertakt en beworteld ondereind van een boum of struik'; stobbe f. `worteltronk'
Middle Low German: stubbe 'Baumstumpf'; stūve m. `Stumpf, Zeugrest'; stūve adj. `stumpf, abgestützt', stūf adj. `stomp'; stoof `afgekapt vertakt en beworteld ondereind van een boum of struik'; stubbe `worteltronk'
