Proto-Germanic: *skīnan- vb., *skīna-z, -n, *skīnō(n), *skīmēn, *skimēn, *skimrian- vb.
Meaning: shine, shimmer
Gothic: skīnan st. `shine, gleam'; *skīma `torch'
Old Norse: skīna st. `scheinen'; skin n. `Glanz, Licht'; skim n., skimi m. `Glanz, Licht', ? skī n. `Verstellung; Zauberei'; skjār m. `durchsichtige Kalbshaut als Fensterscheibe'
Norwegian: skina vb.; skin; skime `kurzer Schimmer, Verwirrung'; dial. skim `schwacher Glanz, Nordlicht'
Old Swedish: skina vb.; skir adj.
Swedish: dial. skim 'schwacher Glanz, Nordlicht'; sken; skär adj.; dial. skia `weissgefleckte Kuh'
Danish: skine vb.; skin
Old English: scīnan `scheinen, leuchten, glänzen', scima m. `Schatten', scīma m. `Licht, Klarheit', scimrian `glanzen', scīn n. `wonderlijke verschijning, spook'
English: shine, shimmer
Old Frisian: skīna vb.; skīn m., n.? `(zonne)schijn', skīn n., skīne f. `bewijs'; skymrian
Old Saxon: skīnan; skīn m. `Schein, Glanz', { scima `Schatten' }, skimo, skīmo `Glanz, Schimmer'; skīr(i) `helder, duidelijk'
Middle Dutch: scīnen; scēmeren `met een schaduw bedekt zijn; glanzen, flikkeren, schitteren'; scēme m., n., f. `schaduw, schim, lichtglans'; scim, scem `schaduw; schim'; scijn m., n., scīne m., f. `glans, schijn, uiterlijk, wezen, manier, toestand, blijk, bewijs, akte'
Dutch: schijnen; schemeren; schim f.; schijn m.
Middle Low German: schīnen; schēmeren `beschaduwen, donker zijn, worden of maken, schemeren', scimeringe `schemering'; schēme
Old High German: skīnan (8.Jh.) `scheinen, leuchten, glänzen', skīn {m.} (9.Jh.) `Schein', skīmo (8.Jh.) m. `Glanz, Schimmer'; skema '= larva, persona' (11.Jh.)
Middle High German: schīnen st. 'strahlen, glänzen, leuchten, erscheinen, sichtbar erden, dem Schein nach (aber nicht in Wirklichkeit) sein'; schëm(e) wk./st. m. `Schatten(bild), verlarvte, maskierte Erscheinung', scheim st. m. 'glanz, schimmer; larve, maske; schaum'; schīn st. m. 'Strahl, Glanz, Helligkeit, Sichtbarkeit, sichtbarer Beweiss'; schīm(e) st./wk. m. 'strahl, glanz, schimmer'; EaHG niederrhein. schimmen (um 1300), md. schemen (15.Jh.) 'blinken, funkeln'
German: scheinen; Schein m.; Schemen m., Scheme m. (noch in 18.Jh.); schimmern
