npers. čarma `Schimmel', kurd. čerme `weiß' (: schweiz. helm);
gr. κελαινός `schwarz', κιλλός `grau', κίλλος `Esel' und `Zikade' (Vokal wie in πιλνός neben πελιός; -λλ- aus -λν-?); sehr wahrscheinlich κόλυμβος (*kolu-mbhos) `Taucher (Vogelart)', wovon κολυμβάω `tauche', von der dunklen Farbe genannt; hierher auch κίλλ-ουρος `Bachstelze' Hes.;
lat. columba f., -us m. `Taube(r)' aus *kol-on-bho- oder *kolu-mbho-, dann identisch mit κόλυμβος; zum -mb- aus -mbh- s. Schwyzer Gr. Gr. I 333;
nhd. schweiz. helm `weißer Fleck beim Vieh auf der Stirn', helme `Name einer Kuh mit weißgeflecktem Kopf', schwed. dial. hjälm `blässiger Ochs oder blässiges Pferd' (vgl. zum m-Formans ai. kalmaṣa-); wahrscheinlich mhd. hilwe f. `feiner Nebel', bair. gehilb `Nebel, Herdrauch' (-w- in Beziehung zum u von ai. káluṣa-ḥ), wozu ahd. huliwa `uligo, sordes limi velaquae', mhd. hülwe `Pfütze, Pfuhl, Sumpflache' im Ablaut steht;
hierher (von den schwarzen Beeren) auch ahd. holuntar, holantar `Holunder', aschwed. hylle ds.; s. Berneker 473 m. Lit., der auch für russ. kalína `Viburnum opulus' Zugehörigkeit zu kalъ (s. unten) erwägt.
II. Wurzelform kāl- : kǝl- (mit unklarem Verhältnis zu kel-):
Gr. κηλί̄ς, -ι̃δος (dor. κᾱλί̄ς) `Fleck', κηλιδόω `beflecke, beschmutze', κηλήνη μέλαινα Hes., κηλάς νεφέλη ἄνυδρος καὶ χειμερινη ἡμέρα καὶ αἴξ, ἥτις κατὰ τὸ μέτωπον σημει̃ον ἔχειτυλοειδές Hes.;
lat. cālidus, callidus (Gl.) `weißstirnig *(von Pferden)' = umbr. kaleřuf (buf) `callidos (boves)'; lat. cālīgo f. `Nebel, Finsternis';
air. caile, mir. gaile `Fleck';
lit. kalýbas, kalývas `weißhalsig';
aksl. kalъ `πηλός, Kot' mit den Bedeutungen `Sumpf, Morast, mit Kot beschmutzen'; dazu (nach der Farbe) russ. kalína `Viburnum opulus', wie auch sloven. kalina `Pfütze' und russ. kalú-ga `Morast', kalú-ža `Lache'.
| Help | ||||||
|