Proto-Germanic: *sláxan- vb., *slaxti-z, *slaxtō(n), *slaxtu-z, *sluxti-z; *slagi-z/*slaxi-z, *slagō/*slaxō, *slagēn, *slagiṓn, etc.
Meaning: fight, strike, kill
Gothic: *slahan st. `strike'; *slɔht-s f. (i) `slaughter'; slah-s m. (i) `blow'; slahal-s m. `bully'
Old Norse: slā st. `schlagen; töten; schmieden; werfen'; slā f. `Stange; Riegel'; slātta f. `Mahd; Mähzeit'; slātr m. `Schklachtung, Schlachtfleisch'; slag-r m. `Schlag; Melodie; Art'; slag n. `Schlag, Hieb; Kampf'; smjɔr-slaga f.; slāttr m. `Mahd'; sleggja f. `grosser Schmiedehammer'
Norwegian: slɔ vb.; slɔ, slo; slag; dial. slɔtta; slɔtra vb.; slɔtt; skeggja
Old Swedish: Run. ptc. prt. slaginaR
Swedish: slɔ vb.; slɔ; slag; dial. slɔtta; slɔtter; slägga
Danish: slɔ vb.; slɔ; slag; slɔt; slägge
Old English: slēan (slōg)`schlagen', slahe, slēa `Weberkamm'; sleaht, slieht m. `het slaan, het slachten, slachting'; slege (< *slaga-n); mann-slaga m.; slagu `Schlag'; slecg; slieht
English: slay vb.; slay, sley 'Weberkamm'; sledge
Old Frisian: slā vb.; slachte f., slachta m. `het slaan van munten'; slei; man-slaga `manslag'
Old Saxon: slahan (slōg); man-slahta f. `het doden'; slegi; hof-slaga `hoefslag'; man-slago `mensendoder'
Middle Dutch: slaen vb.; slacht f. `het doden'; slach m., n. `slag; golfslag; dodslag; ongeluk, geluid van een slag; muntstempel; toeslag bij koop; wagenspoor, weg; knip, val'; slāghe `slachthuis, epidemie'; slegge; gheslachte, gheslechte
Dutch: slaan vb.; slacht f.; slag m.; slagen, slager; geslacht
Old Franconian: slān; dat. slege
Middle Low German: slān vb.; slach; slawe `Hufschlag'; slacht; geslechte
Old High German: slahan (sluog) (8.Jh.); slahta f. `Tötung, Erschlagung, Niedermetzelung' (9.Jh.)', gislahti n. `Geschlecht, Stamm, Art' (um 1000); slag m. (um 800); { slaga f. `het slaan, hamer' }, slaht f. 'Niedermetzelung, Blutbad, das Schlachten' (11.Jh.), slehti n.
Middle High German: slahen, slān st. 'einen schlag geben, schlagen'; slac, gen. -ges st. m. 'schlag (mit der hand, mit einem werkzeuge od. einer waffe)'; slā, slage, slāge st. f. `werkzeug zum schlagen, hammer, bengel; schlag, niederschlag; holzschlag; spur, fährte, weg'; slouwe f. `Spur, Fährte'; slaht(e) st. f. 'tötung, schlagung, schlacht; schlachtzeit, metzelsuppenzeit; geschlecht, herkunft'; slaht st. f. 'das schlagen, die züchtigung, marter, plage; befestigung, bau'; slɛhte st. n., gesleht(e), -slaht(e) st. n. 'Geschlecht, Stamm, Abkunft, Familie, Gattung'
German: schlagen, Schlacht f., Schlag m.
