Proto-Germanic: *krawil=, *krauwōn-, etc.
Meaning: scratch
Old Frisian: krāwia `krauen', (up)krawa `zich (naar boven) ombuigen'
Old Saxon: krauwil `Gabel mit krallenförmigen Zinken, Kralle Zacken'
Middle Dutch: crauwen, crouwen `krauwen, krabben'
Dutch: krauwen `krabben'; krauwel m.
Middle Low German: krouwel; krauwen
Old High German: kreuwil, krouwil (um 1000) `Haken, Kratze, Kralle, Gabel mit gebogenen Zacken'; krouwōn (11.Jh.), krouwen (8.Jh.) `kratzen'
Middle High German: krouwen, krowen, kräwen wk. 'kratzen; juckend kratzen; kitzeln'; kröuwel, krewel, kreul st. m. 'kräuel, gabel mit hakenförmigen spitzen; klaue, kralle'
German: Kräuel `Haken, Kratze, Kralle'; krauen
