Proto-Germanic: *mējan- vb.; *mēdō, *mēdwō; *mada-n; *maɵō, *maɵwō
Meaning: mow; meadow, pasture
Old English: mǟɵ `das Mähen, Mahd'; māwan st.; mǟd, mǟdwe 'Wiese'
English: after-, latter-math; mow; meadow
Old Frisian: 3 prs. mēth; mēde `weiland, hooiland'
Old Saxon: matha (in ON)
Middle Dutch: maeyen; māde; māde, mede, maet, meet f. `weiland, hooiland'
Dutch: maaien; made f.; mad n. `de door een streek van de zeis afgemaaide grond', dial. (limb., zuidnl.) gromǝt, grommǝt
Old Franconian: mada
Middle Low German: māde `zu mähende Wiese'; meyen { meien, meigen, megen }; mēde `weiland, hooiland'
Old High German: māda (9.Jh.) `das Mähen, Heuernte, Heu, Wiese', mād n.; māen (9.Jh.); mato-screc `Wiesenhüpfer = Heuschrecke'; gruo(n)māt (13.Jh.)
Middle High German: māt, gen. mādes st. n., f. `das Mähen, Heuernte; Heu, Wiese'; mǟjen, mǟgen, mǟn wk. 'mähen'; gruonmat f.; mate, matte wk./st. f. 'wiese'
German: mähen, Mahd f., Grummet, Grumt n., Matte f.
