Proto-Germanic: *tūwan-, *tauwian-
Meaning: run forwards
Middle Low German: touwen `eilen, glücken'
Old High German: { zawen `vonstatten gehen, gelingen' }
Middle High German: zūwen st. intr. 'ziehen'; zouwen, zowen, zawen wk. `eilen, etwas beeilen, vonstatten gehen, gelingen', zouwe st. f. `Eile', zouwic `rührig, tätig'
German: { disl. sich zauen `sich beeilen' }