Proto-Germanic: *weigōn f., *waigōn- vb., *wigōn f.
Meaning: cradle; swing
Middle Dutch: wieghe f.
Dutch: wieg f.
Middle Low German: wēge
Old High German: wiega (12.Jh.) `Wiege', { wiga } id.; wigan `schwanken'
Middle High German: wiege wk. f., wige wk. f. 'Wiege', weigen wk. intr. `schwanken, wackeln', tr. `wackelnd bewegen'
German: Wiege f.
germet-meaning,germet-prnum,germet-mdutch,germet-dutch,germet-mlg,germet-ohg,germet-mhg,germet-hg,