Proto-Germanic: *kulla-z, *kull=
Meaning: head, head-like object
Old Norse: koll-r m. `runder Gipfel; Kopf, Schädel'
Old English: { coll `heuvel, hoogte' }
Middle Dutch: col, colle; (Kiliaen) kolle-bloeme `anemoon'
Dutch: kol m. `wite vlek op het voorhoofd', dial. `voorhofd'
Middle Low German: kol, kolle `Kopf, oberster Teil von Pflanzen'
