Indo-European etymology : List with all references

Proto-IE: *slaid- / -e-

Meaning: to tear apart, to crumble, to injure

Baltic: *skleĩd- (-ja-) vb. tr., *sklaid-ī̂- vb., *skliñd- vb. intr.; *sklaĩt=

Germanic: *slīt-a- vb., *slit=, *slait-ōn- f., *slait-ia- vb.

Latin: laedō, -ere, -sī, -sum `verletzen, beschädigen'

Russ. meaning: раздирать, разрушать, повреждать

References: WP II 590 f (somewhat differently in Pok.)

Baltic etymology :

Proto-Baltic: *skleĩd- (-ja-) vb. tr., *sklaid-ī̂- vb., *skliñd- vb. intr.; *sklaĩt=

Meaning: split

Indo-European etymology: Indo-European etymology

Lithuanian: skleĩsti (skleĩdžia) `ausbreiten was zusammengefaltet od. zusammengehäuft war', sklaidī́ti `hin und her blättern', refl. `sich zerstreuen', sklį̃sti `auseinanderfliessen'

Old Prussian: sclait, schlāit, schklait `sondern; ohne', schklāits adv. `sonderlich, besonders; sonst'

Germanic etymology :

Proto-Germanic: *slītan-, *slit-, *slaitōn, *slaitian- vb.

Meaning: tear apart, to crumble

IE etymology: IE etymology

Old Norse: slīta st. `abreissen, zerstören'; slita wk. `zerreissen'; slit n. `Riss, Bruch; Auflösing'; slita f. `Zerreissung'; sleita f. `Streit; Betrug'

Norwegian: slit; slĭta `starke Anstrengung; kleines Stückchen'; slita vb.; sleita `der durch List etwas erwerben will'

Swedish: slit; dial. vɔr-slite `Frühlingsanfang'; slita vb.

Danish: slid

Old English: slītan `zerreissen', geslit `das Bersten'; slide vb.; slǟtan `hetzen'

English: slit

Old Frisian: slīta `afbreken, voor ongeldig verklaren'

Old Saxon: slītan `schleissen, spalten'

Middle Dutch: slīten `verscheuren, uittrekken, verslijten, in het klein verkopen, beslissen; slijten, te niet gaan'; slēte, sleet f., m. `het slijten; schade, nadeel; afgedankte voorwerpen'

Dutch: slijten; sleet f.

Middle Low German: slēte m. `het slijten'; slēt `Holzstange, Kleinholz'

Old High German: gisliz 'Zwiespalt, Riss' (um 800), sliz 'Zerstörung' (um 1000); slīʒan 'zerreissen' (8.Jh.); sliʒ, sliz `Schlitz'; sleiʒen (8.Jh.)

Middle High German: sliz (-tz-) st. m. 'Schlitz, Spalte, Zerreissung, Ende, Untergang, Tod'; sleiʒe wk. f. 'leuchtspann'; slīʒen st. 'spalten, (zer)reissen, abschalen, abnutzen, zerstören, zunichte machen'; sleiʒen wk. 'zerreissen, spalten'

German: (ver)schleissen, Schlitz m., { Schleisse `Leuchtspan' }